Nie tylko bracia Grimm...


Gdy mówimy o niemieckich autorach książek, to pewnie większości z was przyjdą do głowy bracia Grimm, ale istnieje wiele innych opowiadań stworzonych przez pisarzy pochodzenia niemieckiego. Jednym z przykładów jest „Zosia i Gosia” autorstwa Antje Szillat. Książki te opowiadają o perypetiach bliźniaczek i ich zabawnej rodziny, przyjaciół i psa Rzepa. Seria składa się z czterech części: „Na psa urok”,  „Co trzy głowy to nie dwie”, „Czary- Mary” i  „Wakacyjny chaos do kwadratu”. Chciałabym przedstawić wam jedną z nich - „Co trzy głowy to nie dwie”. W tej części „hasłem przewodnim” jest zasada bliźniaczek – Une per deux, deux per uneJedna za dwie , dwie za jedną.



 Czy zdarzyło wam się kiedyś spóźnić do szkoły? Bliźniaczkom Podkowińskim zdarzało się to dość często. Szczególnie nieprzyjemnie było spóźnić się na lekcję matematyki z „tym skunksem Podlaskim”, który na wszystkich krzyczał. Gdy Zosia i Gosia spóźniły się na jego lekcję, nie zrobił dla nich wyjątku – wydarł się, aż uszy bolały.  Gdy skończył krzyczeć, oznajmił, że ma zamiar udać się pieszo Drogą Jakubową do samiutkiej Hiszpanii! To zaś oznaczało, że nie będzie go w szkole przez cały rok! Zosia i Gosia niemal zwariowały ze szczęścia. Podczas nieobecności Podlaskiego ich nauczycielką została pani Sznaucer, która prowadziła lekcje spokojnie i w ogóle nie krzyczała. Po lekcjach nadeszła ważna chwila dla Zosi: miała się udać na warsztaty muzyczne, na których pani Pirelli rozdzielała role do musicalu. To było spełnienie jej marzeń! Dziewczynka dostała świetną rolę, a na dodatek zaprzyjaźniła się z Andżeliką, córką pani Pirelli! Nieumyślnie wszczęła też siostrzaną kłótnię… Gosia wściekła się na siostrę i nie chciała z nią rozmawiać, ale w końcu bliźniaczki musiały wziąć się w garść, wznowić zasadę Une per deux, deux per une, żeby uratować dziadka Ryśka, który zachowywał się dziwnie, a może nawet został porwany przez zaginionego brata bliźniaka!!!



Seria „Zosia i Gosia” spodobała mi się dlatego, że jest zabawna i lekka w czytaniu. Główne bohaterki tych książek są szczególnie sympatyczne i wesołe, dlatego więc polecam je. Jest NAPRAWDĘ godna przeczytania!!!


Komentarze

Prześlij komentarz

Skomentuj! Będzie mi bardzo miło, jeśli wyrazisz swoją opinię!

Popularne posty z tego bloga

Kroniki Archeo. Agnieszka Stelmaszyk

"Morderstwo w Orient Expressie" Agatha Christie

"Niewidzialne życie Addie LaRue" V. E. Schwab